Bir hikayesi vardır her mesafenin,zamanın doğurduğu acı,tatlı,güzel bir çok hissi vardır.Bazen çook uzun sürer bir an önce bitsin istersin.Bazen de sen koymak istersin.Belki birine kavuşabilmek için bitsin istersin belkide her şeyin daha güzel olacağını düşünürsün.En zor yanı sabretmektir.Yıllarca beklemek zorunda kalırsın.Geçsin bitsin istersin ama her saniye senin için bir yıla dönüşür.Mesafede Sevdanın özü vardır ….Sözlerin anlam kazandığı yerdir.Görmezsin gözlerini sadece duyduğun her söze sıkıca sarılırsın ve eğer gerçekten hissetmişsen sabırla beklersin.Direnirsin uzaklara rağmen hiç yaşanmamış günleri beklersin.İki insanda birbirlerinden uzakta hayat kurar.Ve işte bu hayatın içinde kurduğu düzenin her anına yanında olmasa da mesafeye rağmen eğer her anına o kişiyi yerleştirirse, işte o zaman anlamsızlaşır mesafe…Mesafe fedakarlıktır.Sımsıkı sarılmayı başarabilenler mesafeyle savaşı kazanabilirler.Pamuk ipliğiyle bağlananlar , gözlerini görmeden sevemeyenler bu savaşı yıllardır kaybetti ve kaybedicektir.
SÖZLERİN ANLAM KAZANDIĞI YERDE, MESAFEDE, BAŞLAR HER SEVDA….
